به نقل از «طرفداری»

سندروم تغییرات زودرس؛ از تئاتر رویاها تا نقش جهان!

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۷۶۹۱

شتاب تغییر و فقدان صبر و مدارا لیگ های معتبر دنیا را هم تحت تاثیر قرار داده است و در چنین شرایطی لیگ برتر ایران هم که فقط نام حرفه ای را یدک می کشد و قابل رقابت و قیاس با کیفیت و اعتبار لیگ های حرفه ای اروپا نیست، نیمکت هایش را از همیشه لرزان تر می بیند. تجربه می گوید راه خوشبختی در فوتبال از صبوری و ممارست می گذرد اما انگار خیلی ها حوصله شان کفاف طی کردن یک مسیر طولانی را نمی دهد و راه های فرعی و میانبر را بیشتر دوست دارند، حتی اگر این ریسک را داشته باشد که به خوشبختی منجر نشود!

اختصاصی طرفداری / اگر تا چند سال قبل اعراب متمول خلیج فارس به تعویض سریع و شتاب زده کادر فنی مشهور بودند، اکنون این تفکر به طور خارق العاده ای فراگیر شده و دامان بسیاری از کشورها را گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکته قابل تأمل اینکه «سندروم تغییرات زودرس» به فدراسیون ها و لیگ های درجه دو و سه محدود نبوده و نشانه های غیر قابل انکار آن در مهم ترین و اصیل ترین لیگ های عالم قابل ردیابی و مشاهده است چرا که پای اعراب متمول به باشگاه های بزرگ هم باز شده و تفکر آنها هم که به بی طاقتی شهره بودند گسترش یافته است.

عارضه بی ثباتی نیمکت در باشگاه بزرگ و قدیمی منچستر یونایتد؛ یکی از بارزترین نمونه های سرایت این «سندروم» پیش رونده در لیگ برتر انگلیس -به عنوان یکی از قدیمی ترین و معتبرترین لیگ های دنیا- است. تاریخ باشگاه نشان دهنده این واقعیت است که آنها در دهه های گذشته نیز با بحران دوری طولانی مدت از قهرمانی در لیگ داخلی روبرو بوده اند. آخرین مورد مربوط به روزگار ورود الکس فرگوسن بزرگ به «اولدترافورد» می شود. اما مردی که اکنون به عنوان اسطوره بدون جانشین باشگاه تلقی می شود؛ برای رسیدن به نخستین قهرمانی در لیگ به چند سال زمان نیاز داشت؟ احتمالا بسیاری از هواداران عجول و کم طاقت شیاطین سرخ و از جمله کسانی که تنها پس از گذشت دو هفته از لیگ برتر امسال؛ در مواجهه با پیرمرد اسکاتلندی از او خواستند تا دوباره سکان هدایت باشگاه را به دست گیرد؛ فکرش را هم نمی کنند که «سِر الکس» برای کسب نخستین جام با «من یونایتد» به چهار سال و برای به دست آوردن نخستین قهرمانی در لیگ به هفت سال زمان نیاز داشته است. این در حالی است که مدیران وقت باشگاه از همان هفته های نخستین استخدام فرگوسن، با دست و دلبازی فراوان و صرف میلیون ها دلار، ستاره های مورد نیاز او را به خدمت گرفته و عملا هیچ کمبودی برای بازگشت روزگار طلایی شیاطین سرخ باقی نگذاشته بودند. هر چند ناکامی های اولیه  «الکسی»  او را یک چند روی لبه تیغ و در خطر اخراج  قرار داد، با این همه او به سبب صبر، ثبات و اعتماد متقابل، در جمع شیاطین باقی ماند و موفق شد به وعده ای که در آستانه ورود به باشگاه داده بود، عمل کرده و در حالی «تئاتر رویاها» را پس یک ماجراجویی طولانی و هیجان انگیز ترک کند که تیم او بالاتر از رقیب و دشمن قدیمی (لیورپول) در صدر پر افتخارترین تیم های لیگ جزیره قرار داشت.

بنابراین هیچ معجزه ای قرار نیست اتفاق بیافتد. به فرض اتفاق افتادن هم دائمی نبوده و به عادت و ساختار تبدیل نمی شود. این نکته را «یونایتد» ها بهتر از هر کسی می دانستند. با این حال تصمیم سازان باشگاه پس از وداع با «فرگوسن کبیر» حتی ثلث مهلتی که مدیران وقت به فرگی داده بودند را برای دیوید مویس به عنوان جانشین مورد وثوق فرگوسن قایل نشدند و او را در کمال تعجب قبل از پایان نخستین فصل برکنار کردند. بدیهی است که بخش بزرگی از این بی تحملی ریشه در بحران سکوها و بی صبری هواداران، در گذار از بحران «پسا فرگوسن» داشت. به خصوص که این بحران همزمان با اوج گیری «سیتیزن» های تازه متمول شده همشهری و همچنین دشمنان قدیمی در بندر لیورپول اتفاق می افتاد. این چرخه معیوب با گذر از فن خال، مورینیو، سولسشر و رانگنیک آلمانی ادامه یافته و اکنون به «تن هاخ» رسیده است. با نتایج مطلوب اخیر اوضاع تا حدودی آرام شده؛ با این حال هنوز کسی نمی داند مدیران و هواداران تا چه اندازه نسبت به مرد هلندی انعطاف و تسامح به خرج خواهند داد. نمونه ذکر شده به مثابه مشت نمونه خروار است. وگرنه مثال های بسیار بیشتری در لیگ های معتبر اروپایی وجود دارد که آخرین و مشهورترین آنها به تغییر در نیمکت چلسی و اخراج «توخل» مربوط می شود.

وقتی شتاب تغییر و فقدان صبر و روا داری، اصیل ترین و قدیمی ترین لیگ ها و باشگاه های جهان را تحت تأثیر قرار داده، تکلیف لیگ برتر و فوتبال «باری به هر جهت» ایرانی مشخص است. سال هاست ورود پول بی حساب که قریب به اتفاق آن به نوعی از خزانه دولت می آید، سبب تولد موجود نارس و ناقص الخلقه ای تحت عنوان «لیگ حرفه ای» شده است. لیگی که نه دخلش با خرجش تناسب دارد و نه از حداقل سخت افزار و نرم افزار لازم برخوردار است. با این همه به سبب خرج از کیسه ملت، مخارجش بالاست و قیمت بازیکنان، مربیان، مدیران و خلاصه غالب بر سفره نشسته گان پنهان و آشکارش سر به آسمان حرفه ای گری سائیده و گاه از مرزها و استانداردهای آن هم در می گذرد. از پیامدهای محتوم این موجود «شتر، گاو، پلنگ» که لیگ برترش می خوانیم؛ افزایش سرسام آور سرعت تغییرات و بی صبری اعجاب انگیز هواداران و مدیران و به تبع آن  استیلای نتیجه گرایی افراطی بر همه مناسبات فنی و غیر فنی فوتبال ایرانی است. کار به جایی رسیده که تماشاگران از همان هفته های نخست و در مواجهه با نخستین نشانه های تزلزل، فریاد «حیا کن، رها کن» سر داده و بازیکنان تیم محبوب را «بی غیرت» خطاب می کنند. با یک برد یا یک شکست، کل اتمسفر جامعه هواداری تغییر می کند. اعتبار «امپراتورها»، «ژنرال ها»، « پادشاهان» و «خان ها» به توپ «لاکرداری» بند است که گاه بازی اش می گیرد و راه دروازه را گم می کند.

نه کسی پروای توجه به آنالیز و آمار رو به پیشرفت یا پس رفت تیم ها را دارد و نه کسی گوشش بدهکار دادن فرصت به کادر فنی تازه به کار گرفته شده است. یحیی گل محمدی پس از دو نتیجه مساوی، در همان یکی، دو هفته اول با اعتراض هواداران پرسپولیس روبرو می شود. او کسی است که دو قهرمانی و یک نایب قهرمانی لیگ در کارنامه دارد و برای دومین بار در تاریخ باشگاه، سرخ ها را به فینال جام باشگاه های آسیا رسانده است. هفته بعد نوبت به ساپینتوی پرتغالی می رسد. همه می دانند که سخت ترین کار، پذیرفتن هدایت تیمی است که با مجموعه ای از بهترین رکوردها، قهرمان شده است. همه می دانند «شاه آبی ها» با زرنگی از ادامه مسیر شانه خالی کرده و کار به مراتب سخت تر را برای جانشینش باقی گذاشته است. با این حال هیچ کس حاضر نیست با سرمربی جدید به قاعده شناسایی نقاط قوت و ضعف بازیکنان تحت امرش مدارا کند. پیشکسوت بزرگ باشگاه «دلقک» اش می خواند و هواداران جوانتر و احساساتی او را ناتوان و مستوجب اخراج می دانند.

 با این حال تنها یک برد که بخش بزرگی از آن به تزلزل عجیب دفاع رقیب مربوط می شود کافی است تا فضا کاملا تغییر کرده و هواداران یک صدا سرمربی منفور را تشویق کنند. در حالی که «آزادی» آماده تغییر نگرش آبی ها و عزیز شدن ساپینتو می شود، در «نقش جهان» تقدیر در مسیر مخالف پیش رفته و کادر فنی سابقا محبوب اصفهانی ها، زیر فشار طعن و تردید قرار گرفته است. عجیب آنکه همین دو، سه هفته پیش همه چیز در نقش جهان در بهترین حالت قرار داشت. هم سرمربی و هم بازیکنان جدید، ایده آل بودند و از اصفهان رفته ها، اگر مانده بودند، باید برای بازی در تیم دوم باشگاه تلاش می کردند. حالا اما به طرفه العینی همه چیز تغییر کرده است. به این ترتیب این هفته طنین بی رحم شعار «بی غیرت» از آزادی به نقش جهان رسیده؛ تا هفته های بعد مهمان کدام ورزشگاه باشد.

این تعجیل افراطی در حصول نتیجه مطلوب و این میل شتاب زده و غیر حرفه ای به تغییرات زودرس، سبب تزلزل بیشتر نیمکت ها شده و به تصمیم ها و انتخاب های عجولانه و تبعا ناموفق بیشتری منجر خواهد شد. بازخوانی سرنوشت و نتایج تیم ها، مدیران و هوادارانی از این دست، نشان دهنده ضرورت تأمل، صبر و رواداری بیشتر برای رسیدن به ساحل آرامش و موفقیت است. باید پذیرفت به رغم پیشرفت سرسام آور علم و تکنولوژی و رسوخ و نفوذ حداکثری آن در ورزش و فوتبال، هنوز در بالاترین سطوح نیز نسخه ای معجزه گر و آنی برای پیشرفت و قهرمانی به دست نیامده و تا اطلاع ثانوی مسیر رسیدن به جام های مختلف از جاده پر سنگلاخ صبوری، ممارست و یکدلی می گذرد.    

اخبار داغ 

بازگشت کی روش به ایران / گزارش تصویری طرفداری از فرودگاه امام حمله بختیار رحمانی به پیروانی: مگس خودت هستی؛ هزاران بار هم قهرمان شوید بی لیاقت هستید! واکنش توییتر بایرن مونیخ به عملکرد بهتر این تیم در نیمه دوم مقابل بارسلونا واکنش بازیکنان رئال مادرید به شکست 2-0 بارسلونا مقابل بایرن مونیخ / عکس

منبع: طرفداری

کلیدواژه: لیگ برتر نقش جهان حرفه ای لیگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۷۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا زنان بیشتر از مردان عمر می‌کنند؟

ایتنا - آمارهای سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد امید به زندگی زنان در بیشتر کشورهای جهان بیشتر از مردان است. اما علت این مسئله چیست؟
به طور متوسط ​​زنان ۵ سال بیشتر از مردان عمر می‌کنند اما این شکاف جنسیتی بر اساس کشور و سن متفاوت است.

فاکتورهای زیادی مانند عوامل زیستی، رفتاری و اجتماعی وجود دارد که شکاف جنسیتی در امید به زندگی را افزایش می‌دهد.

مطالعه‌ای که اخیرا انجام شده تفاوت‌های عمیقی را بین زنان و مردان در مورد علل اصلی بیماری و مرگ زودرس بین دو جنس نشان داد.

در این مطالعه که در The Lancet Public Health منتشر شده، محققان نتایج خود را با مقایسه سال‌های زندگی از دست رفته به دلیل ۲۰ علت اصلی بیماری یا مرگ زودرس به دست آوردند.

 
این تحقیق بر روی مردان و زنان بالای ۱۰ سال در سراسر جهان و در ۷ منطقه بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱ انجام شد.

بر اساس این مطالعه، مردان بیش از زنان تحت تأثیر شرایطی قرار می گیرند که منجر به مرگ زودرس می‌شود، مانند COVID-19، سوانح جاده‌ای، بیماری‌های قلبی عروقی، و بیماری‌های تنفسی و کبدی.

از سوی دیگر، زنان بیشتر به امراضی دچار می‌شوند که غیرکشنده است، از جمله مشکلات اسکلتی عضلانی، شرایط سلامت روان، و اختلالات سردرد.

با ادامه بهبود مراقبت های بهداشتی و برابری جنسیتی، شکاف جنسیتی در امید به زندگی احتمالا در آینده کاهش می یابد.